VALIDITEIT VAN DE LD-TOOLBOX

LDpe heeft bij het ontwikkelen van de LD-Toolbox en de toolbox-vocabulaire altijd de hoogste ambitie gehad m.b.t. de validiteit. Niet alleen bij de selectie van OPQ, Dimensions en Shapes voor de formele meting van gedragsvoorkeuren, maar ook in het tot stand brengen van 'face-validity' voor de gehele toolbox ('face-validity': is het begrijpelijk?, voelt het redelijk aan en is het ontwerp betrouwbaar?).
LDpe heeft, bij het definiëren van de 'gestructureerde taal' van de LDT, grote aandacht besteed aan de validiteit van de concepten en modellen. In het detailontwerp van de toolbox worden telkens vaste relaties gehandhaafd tussen gedefinieerde begrippen en bouwstenen, en de formele meting.

Door middel van de outside-in aanpak bij de ontwikkeling (startend bij het leiderschapsmodel en toewerkend naar de gedragsvoorkeuren) en d.m.v. het funderen van de stijlen- en rollen definities op de inhoudelijke componenten (competenties, gedragsvoorkeuren) zijn rollen en stijlen duidelijk gedefinieerd in het leidersdomein, terwijl tegelijkertijd inzichtelijke 'bruggen' gebouwd zijn naar het domein van de psychotechniek.

De toolbox stijlen refereren naar leiderschapsmodellen die over de hele wereld gebruikt worden (Blake & Mouton, Reddin en Hersey & Blanchard) en die worden ervaren als algemeen toepasbaar. Maar let wel, ook al zijn deze modellen algemeen geaccepteerd, wees u bewust dat wetenschappers ze ook veel bekritiseerd hebben.
1] Het is makkelijk om verstrikt te raken tussen de aanhangers van verschillende modellen en de criticasters daarvan. LDpe wil aan dit soort gevechten niet meedoen. LDpe gebruikt de modellen als inspiratie voor het ontwerp van haar LDT-concepten en modellen en creëert op een eenduidige en transparante wijze de woorden van haar vocabulaire.

Die 'woorden' van de LDT-taal worden door LDpe echter slechts gezien als hulpmiddelen om tot diepere reflectie aan te zetten. En wanneer de gebruiker eenmaal gewend is geraakt aan een diepere, genuanceerde en gedifferentieerde kijk op de zaak, zal de ongenuanceerdheid van de conceptuele benadering langzamerhand mogen 'verdampen'.
Daarenboven, hoe wetenschappelijk en theoretisch gefundeerd beschrijvingen ook mogen zijn, het gaat tenslotte om de echte werkelijkheid, de 'real-life' werksituatie, die ontstaat bij interactie met andere mensen. En dat is belangrijker dan theoretische modellen en concepten. Nogmaals, wees je bewust dat modellen simplificaties zijn, en dat niet alle nuances van de ingewikkelde werkelijkheid daarin zijn afgedekt, en dat wat niet in het model verwoord is over het hoofd gezien kan worden.


1] Bijvoorbeeld, de Situationele Leiderschapsmodel van Blanchard & Hersey, waarschijnlijk het meest frequent gebruikte model, wordt geregeld bekritiseerd vanwege zijn ambiguïteit.